როდის აფეთქდება შავი ზღვა

პრობლემა:
შავი ზღვის სიღრმე საშუალოდ 220 მეტრია.ამჟამად მისი მხოლოდ ზედა 100 მეტრიანი ფენაა ჟანგბადის შემცველი და მაშასადამე სიცოცხლის მატარებელიც.ქვედა ფენა კი ფაქტიურად მკვდარია-მოწამლულია გოგირდწყალბადით.1980-ანი წლებიდან ყოველწლიურად გოგირდწყალბადის დონე ზღვაში იწევს ზევით ორი მეტრით,თანაც რაც უფრო იზრდება მისი დონე,მით უფრო ჩქარდება ეს პროცესი.ამასთანავე არ მოჩანს ამ საბედისწერო პროცესის ბუნებრივი გაწონასწორების პერსპექტივა,თუ არ შეწყდა გოგირდწყალბადის გამოყოფა ზღვაში.
მიზეზი:
საქმე ის გახლავთ,რომ შავ ზღვას აქვს ერთობ ვიწრო და მეჩეჩიანი ყელი-ბოფორის სრუტე(სიგრძე-30 კმ. სიგანე-3700-750მ,სიღრმე 27,5-121 მეტრი)რომელშიც ორი დინება შეინიშნება:ზედა-შავი ზღვიდან მარმარილოს ზღვისაკენ და ქვედა-მარმარილოს ზღვიდან შავი ზღვისკენ.ზედა დინებას გააქვს წელიწადში 325 მ3 წყალი მარმარილოს ზღვაში.ქვედას შემოაქვს 173 კმ.კუბი წყალი.ზედა დინებას გადააქვს შავი ზღვის წყალი ზედა ფენიდან,რომელიც არ არის (ჯერ-ჯერობით)მოწამლული გოგირდწყალბადით.

სავალალო შედეგი:
თუ არ მოხდება ზემოთხსენებულ საბედისწერო პროცესში ხელოვნური ჩარევა,რამდენიმე ათეულ წელიწადში არნახული ეკოლოგიური კატასტროფის მომსწრენი გავხდებით.შავი ზღვა მოიწამლება გოგირდწყალბადით და მასში სიცოცხლე შეწყდება.ზღვის სიკვდილი კი თავისთავად ეკოლოგიური კატაკლიზმია,ხოლო თუ ამას ზედ დაერთო კიდევ გოგირდწყალბადის აფეთქებაც(რაც შესაძლოა მოყვეს ძლიერ მიწისძვრას)მაშინ ატომური აფეთქების მაგვარი უბედურება დაგვატყდება თავს.ამ დროს წარმოიშვება ცად ატყორცნილი უდიდესი მასა გოგირდ მჟავასი,რომელიც მერე მომაკვდინებელ წვიმად მოევლინება დედამიწას

ისტორიის ფურცლებიდან


1996 წლის 31 ოქტომბერს ბულგარეთის,რუმინეთის,რუსეთის,საქართველოსა და უკრაინის გარემოს დაცვის მინისტრები ერთმანეთს სტამბულში შეხვდნენ,სადაც ხელი მოეწერა შავი ზღვის დაცვის სტრატეგიულ სამოქმედო გეგმას,ყველაზე უფრო ყოვლისმომცველ პროგრამას,რომელიც მსოფლიოს ერთ-ერთი ყველაზე დაბინძურებული ზღვის გადასარჩენად ოდესმე შექმნილა.
შავი ზღვის გარემოსდაცვითი პროგრამის (BSEP) მიერ ჩატარებულმა გამოკვლევებმა კიდევ ერთხელ ცხადყო,რომ შავი ზღვის გარემო სავალალო მდგომარეობაშია,მაგრამ თან დაგვანახა,რომ სიტუაცია სულ მთლად უიმედო არ არის-შავი ზღვის გადარჩენა ჯერ კიდევ შესაძლებელია.დოკუმენტი,რომელსაც ხელი მოეწერა,უბრალო შეშფოთების განცხადება არ არის.ამ დოკუმენტში ის ღონისძიებებია გათვალისწინებული,რომლებიცდაბინძურების წყაროებს კონტროლს გაუწევს.
სტრატეგიულ სამოქმედო გეგმას პოლიტიკური დატვირთვაც გააჩნია.ზღვის დაბინძურება საერთაშორისო საზღვრებს არაფრად აგდებს.ზღვის დაბინძურებაში რეგიონის არცერთი ქვეყანა არ არის უდანაშაულო.აგრეთვე სახელმწიფო თავს ვერ დაიცავს დაბინძურების უარყოფითი შედეგების ზეგავლენებისაგან ქვეყნის ეკონომიკაზე თუ მოსახლეობის ჯანმრთელობაზე.
შტრატეგიულ გეგმაზე ხელის მოწერით ქვეყნებმა მიიღეს ისტორიული გადაწყვეტილება-იმუშაონ მთელს რეგიონში 160 მილიონი ადამიანის კეთილდღეობისათვის.
ამ მოვლენის აღსანიშნავად 31 ოქტომბერი გამოცხადდა “შავი ზღვის საერთაშორისო დღედ”

суббота, 12 декабря 2009 г.

შავი ზღვის დახასიათება




შავი ზღვა მდებარეობს ევროპასა და მცირე აზიას შორის. იგი ატლანტის ოკეანის ნაწილს წარმოადგენს და ხმელეთში საკმაოდ ღრმადა შეჭრილი.ქერჩის სრუტით დაკავშირებულია აზოვის ზღვასთანი, ხოლო ბოსფორის სრუტით, მარმარილოს ზღვით, დარდანელის სრუტით და ეგეოსის ზღვიტ -ხმელტაშუა ზღვასთან. ეს უკანასკნელი გიბლარტარის სრუტით კავშირშია ატლანტის ოკეანესთან.შავიზღვისპირა ქეყნებია თურქეთი, ბულგარეთი, რუმინეთი, უკრაინა, რუსეთი და საქართველო. შავ ზღვას ძვ.წ. მე-6-მე-5 საუკუნეებში ბერძენი ზღვაოსნები უწოდებდნენ პონტოს აქსინოსს,რაც სიტყვასიტყვით არასტუმართმოყვარე ზღვას ნიშნავს.ახალი წელთაღრიცხვის დასაწყისში კი მათ სახელი საწინაარმდეგოთი შეუცვალეს და პონტოს ევქსინოსი (სტუმართმოყვარე ზღვა) დაარქვეს. მე-9 საუკუნიდან არაბები მას რუსეთის ზღვას უწოდებდნენ.ამჟამად კი თურქების მიერ მე-15 საუკუნეში დარქმეული სახელი ყარადენიზი ეწოდება,რაც შავ ზღვას ნიშნავს.შავი იმიტომ დაერქვა,რომ მარმარილოს ზღვიდან შემოდინებული წყალი შავი ზღვის უფრო დიდი სიღრმის გამო მუქი ფერის გვეჩვენება.
შავი ზღვის ძირითად თავისებურებას წყლის ფენობრივი ხასიათი წარმოადგენს. კერძოდ, 100-150 მ. სისქის მქონე ზედაპირული ფენა ნაკლებმარილიანია და შესაბამისად მსუბუქია მის ქვეშ მდებარე წყლის მასაზე. ეს განსხვავება იმდენად მკვეთრია,,რომ წყალცვლა აღნიშნულ ფენებს შორის თითქმის არ მიმდინარეობს. აქედან გამომდინარეობს შავი ზღვის უმნიშვნელოვანესი თავისებურება - გოგირდწყალბადის უზარმაზარი რაოდენობის შემცველობა.კერძოდ, აღნიშნული გაზის კონცენტრაცია ფსკერთან 11-14 მლ/ლ-ს შეადგენს, რაც 23-29-ჯერ აღემატება სხვა ზღვების ამავე მაჩვენებელს. გოგირდწყალბადი აქ ძირითაად ჩნდება ბაქტერიების სასიცოცხლო და ზედაპირულ ფენებს შორის თითქმის არ ხდება მათი სიმკვრივეების მკვეთრად განსხვავების გამო.მცირე სიღრმისა და სიგანის ბოსფორის სრუტით მარმარილოს ზღვასთან წყალცვლა მეტად უმნიშვნელოა.
ზემოაღნიშნული განსაკუთრებულობის შედეგად შავ ზღვაში 150-200 მ. სიღრმის ქვემოთ ფაქტიურად სიცოცხლე არ არის.
შავი ზღვა, ისევე როგორც წყლს მთელი რიგი სხვა ობიექტები, ჭუჭყიანდება. მას ყველაზე მეტად აჭუჭყიანებს ნავთობი და ნავთობპროდუქტები. ნავთობით განსაკუთრებით გაჭუჭყიანებულია ზღვის დასავლეთი ნაწილი,სადაც გადის საზღვაო ხაზები- ოდესა-დუნაის შესართავი-სტამბოლი და ოდესა-დუნაის შესართავი-ვარნა.ბოლო დროს საკმაოდ დიდი სამუშაოები ტარდება შავი ზღვის წყლის და სანაპიროს დაცვის მიზნით.

სანდრო ცხვედაძე

174-ე საჯარო სკოლა. მე-9 კლასი

Комментариев нет:

Отправить комментарий